donkergrijse muren van beton
een zwart, angstaanjagend ,op je af komend ,plafon
door de ramen , slechts de kille kleur ,van de nacht
zo sta je voor me
en verluister je zacht....
dit is mijn leven
ik probeer je muren te witten
een mooie lamp boven jou te laten schijnen
ik bid, en vecht..
om de kilte van de nacht ,te laten verdwijnen
zo sta je voor me
zeg je mij nooit te vergeten
en vraag je mij,
met een vastberaden stem
jou je beslissing te vergeven
de donkere kamer van dit leven
is voor jou, nu verdwenen
ik geef je nu kleurtjes
van bloemen op je graf
en kan nu slechts treuren
dat jij in dit leven
geen kleuren meer zag
ms
Auteur: m.s | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2002 | ||
Thema's: |