je grote trouwe hondenogen
kijken je baasje
hulpeloos aan
verdriet en pijn in je aanblik te lezen
't is alsof je zeggen wil
geef me op , laat me gaan
je staande oortjes
hangen droevig langs je kop
je doet je best
je wilt nog zo graag
maar je oude lijf is op
je baasje heeft gevochten
heeft dag en nacht naast je gestaan
dierenarts, en al die pillen
want hij wil je nog niet laten gaan
de strijd heeft hij verloren
jij bent oud
en kan niet meer
hij beschoud jou als zijn kindje
en jou verliezen
doet zo ontzettend zeer
je was voor anderen een hond
voor ons een persoon in ons gezin
in een zeer moeilijke tijd
stond jij hem bij vanaf 't begin
tot het eind......
het is goed zo lieve sheba,
ga maar slapen, laat 't gaan
ik zal jou nooit kunnen vervangen
maar ik doe m'n best
en zal in dit verdriet...
naast je baasje blijven staan...
rust zacht lieve schat...
ms
Zasan: | Zondag, november 03, 2002 11:50 |
Ik ben op de titel afgegaan aangezien die me niks zei. Erg mooi gedicht. Er is een tijd van komen en gaan. Maar de liefde zal altijd bestaan. |
|
Auteur: m.s | ||
Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2002 | ||
Thema's: |