je bent nu verdwenen achter de verticale horizon
zonder me mee te nemen.
jou lenvensdraad is door geknipt.
je bent nu aan de andere kant van het aardoppervlak
maar ik ben nog op de aarde.
het is alsof men mijn hart met een botte beitel bewerkt
zo'n pijn doet het.
telkens ik aan jou denk
voel ik de pijn van zout in een open wonde.
de nevels in mijn hoofd trekken maar niet op.
het hemd dat jou verwarmde
kan mij geen warmte geven.
kortom ik hou van jou!