"de sleutel..."
Langzaam loopt
het avondrood naar zwart
Maar de diepte van de ziel
schijnt helder door
Het zet zijn
beste beentje voor
en straalt zijn speelsheid
door mijn kijkers
toont ons de nieuwe maan
in de dageraad
die spoedig zal verschijnen
Met alle schoonheid
van een stralende lach
die danst over je gezicht
Zo klop ik bemoedigend het stof
van verleden van je af
en fluister je toe
hoe zoet de vruchten zijn
waar jij zo naar verlangt
De vruchten van de toekomst
Tijd heeft ons geleerd
open je ogen
en bekijk het paradijs
dat je gedachten siert
Het is over, genoeg
De sleutel ligt in handen
enkel als je het ziet...