Voor mijn hondje...
Zolang als ik me kan herinneren,
was jij er al.
Als ik gevallen was,
likte jij m'n wonden.
Als ik het koud had,
kwam je bij me liggen,
en warmde me op.
Als ik verdrietig was,
was jij mijn troost.
Als ik bang was,
was je bij me,
en beschermde me.
Maar vandaag,
moest ik jouw pijn wegnemen.
Moest ik jou troosten,
moest ik jouw angst wegnemen.
Moest ik jou warmen,
tegen de kilte in jouw lijf.
Je was ziek,
Je was al zo oud.
Je gleed weg in mijn armen.
Weg bij mij vandaan.
Nu ben je er niet meer.
Mijn beste vriendin,
mijn maatje,
Ik zal je zo missen.
Je hebt een plekje in mijn hart,
die niets of niemand kan vullen.
Dat plekje blijft voor jou,
voor mijn hondje,
waar ik ziels veel van hou.
Dag moppie.
Reacties op dit gedicht
| nadien: | Dinsdag, april 27, 2004 16:49 |
| wat een mooi gedicht ik kan me erg erg goed in plaatsen ik heb ook een hondje en die ligt nu in het ziekenhuis hij is gister gebeten door een hond en moet nu 2 nachten in het dierenziekenhuis blijven ik hoop datie het redt ik wens jou hele vele sterkte xxx | |
| voske2002: | Donderdag, oktober 10, 2002 19:10 |
| mooi gedicht ik voel met je mee ik heb da ook al mee gemaakt groejes voske |
|
| Marieke 14: | Vrijdag, oktober 04, 2002 21:45 |
| Heel mooi en ontroerend.. Mensen wuiven de dood van een huisdier meestal weg alsof het niets is..terwijl je heel veel van een huisdier kan houden en je dus ook heel veel verdriet kan hebben van zijn/haar overlijden.. Sterkte |
|
| small sea: | Vrijdag, oktober 04, 2002 20:41 |
| altijd sneu wanneer een huisdier overlijd waar je veel van houd, moi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||