Ik weet niet hoe het is om liefdevolle ouders te hebben.
Ik weet niet hoe mensen doen die van je houden.
Ik weet niet of er mensen zijn die echt van je houden.
Ik ben vergeten hoe het is om vrolijk te zijn.
Ik weet hoe het is om vrolijk te doen.
Ik ben bijna vergeten hoe spontaan ik ben.
Ik ben vergeten hoe het is om niet moe te zijn.
Ik wil weten hoe het is, als je s'ochtends wakker word en je voelt geen vermoeidheid.
Ik wil weten hoe fijn het zal zijn als je in elke situatie jezelf kan zijn.
Ik heb nooit geweten hoe dat is.
Ik wil geen negatief zelfbeeld meer hebben.
Ik wil geen minderwaardigheidscomplex meer hebben.
Ik wil mijn rare denkwijze wegvechten.
Ik wil weten hoe het is om me niet voor mijzelf te schamen.
Ik wil weten hoe het is om me niet overbodig te voelen.
Ik ben vergeten hoe het is om te genieten.
Ik wil weten hoe het is om dingen uit te praten.
Ik wil weten wat communiceren is.
Ik wil niet alles opkroppen, ik durf niet anders.
Ik wil weten hoe normale mensen denken en hoe ze zich voelen.
Ik ben vergeten hoe het is om niet altijd je best te hoeven doen.
Ik wil me kunnen en durfen uiten.
Ik heb niets te zeggen over mijn eigen leven, anderen hebben het roer in handen. Dit moet anders.
Mensen vergeten anderen.
Ik ben het leven vergeten.
Ruth