Hier zit ik dan weer bij m'n 2 kaarsjes
1 om het neerpennen te kunnen bekijken en
1 om warmte...
Het is de warmte die ik mis, de warmte van een intens iets, meer dan die warmte die ik twee donkere nachten verder zal voelen...
Maar ook die warmte maakt mijn lichaam lachen, lachen van genot, lachen van aandacht maar ook lachen van liefde die er voor altijd zal zijn...
Het is sterker dan het 1ne maar ook minder dan het andere, het is wel zo echt als onze eigen aarde maar kan zijn...
Zonder enig zinnigs iets te kunnen pennen zit ik hier nu te staren. Te staren naar de kaarsen van licht en warmte al wetend dat er 1 persoon zal zijn waar m'n vlammetje van intense liefde voor eeuwig zal branden...