De laatste zomerdagen komen eraan, nu moeten we de koude wind en de regen weer doorstaan.
Ach ja, "ZOMER" ik heb er echt niet heel veel van gemerkt,
het zonnetje straalde maar beperkt.
Maar op de dagen dat ze dan toch te voorschijn kwam,
zette ze heel de aarde in vuur en vlam.

En ook in mijn hart scheen de zon dan weer, want het geeft toch elke keer een apparte sfeer.
Kinderen die vrolijk buiten spelen, zich nooit verveelden.
De natuur die trots al zijn schoonheid ten toon spreide,
de purpere bloemenzee op de heide.

Mensen die rustig op een terrasje onder een parasol zaten,
of die gewoon wandelden door de straten.
Het geeft je zo een lekker gevoel, heerlijk genietend zittend op een stoel.
De zonnestralen die je huid verwarmen, je hele lichaam omarmen.

Maar nu merk je al dat de zomer stilaan naar zijn einde gaat, dat de herfst staat weer paraat.
En zo neem je nu afscheid van een korte maar mooie zomer,
en hoop je op een volgende die beter is zoals elke dromer.