Soms droom ik dat ik een wolkje was, hoog in de lucht dan zag ik heel de wereld in een vogelvlucht.
Dan zou ik de natuur zien met al haar stralende schoonheid, maar ook in haar eenvoudigheid.
Het groene fisse landschap van wouden en bossen, met hun bomen als sierlijke kolossen.
De oceanen, rivieren en meren, ik zou het allemaal beter kunnen waarderen.
Maar ik zou ook al de mensen zien, klein maar toch zo belangrijk, want zij leven op dit hemels koninkrijk.
En ieder van ons heeft de macht om deze mooie aarde te vernietigen of te behouden.
Dus zeg ik maar één ding laten we allemaal ons eigen stukje onderhouden.
Dan moeten de wolken nooit wenen, in de zo al overvolle meren.
En kan ik ook in de toekomst blijven genieten, een hele lang leven, hoog op mijn wolkje te blijven zweven