Niet te evenaren
Een lachend gezicht
Ogen die staren
Een wandelend licht
Zie haar daar lopen
Ze wordt gedragen door de wind
En god weet hoe lang
Ik haar al heb bemind
… … …
Toen ik jou zo zag zitten
Kijkend naar de ondergaande zon
Met de wind in je haren
Wist ik dat ik weer liefhebben kon
Slechts één blik deelden wij
Als een roos in de woestijn
Jij was wat ik miste
Met jou moest ik samen zijn
En nu lig je in mijn armen
Wie weet wat nog zal komen
Je kwam, zag en veroverde mij
Je hebt mijn hart ingenomen
Sinds lange, lange tijd
Heb ik weer vlinders in mijn buik
De zon komt op, mijn leven staat stil
Jij bent het die ik wil
Telkens zoek ik je ogen
Die mij doorboren van geluk
Als je mij nu zou zoenen
Kon mijn leven niet meer stuk
En nu lig je in mijn armen
Kruipt knus tegen me aan
En ik wist niet dat zo’n geluk
Ooit voor mij kon bestaan