~*~ Scheiden ~*~
Waarom vervult een droevenis mijn hart
en overlegt in zichzelf
Hoe zal ik heengaan in vrede zonder smart
Nee, niet zonder een wond in mijn geest
zal ik dit alles kunnen verlaten
Lang waren de dagen vol smart
binnen haar muren doorgebracht
En lang waren de nachten vol eenzaamheid
Want mijn hart is verteerd door honger en dorst
Blijven, terwijl de uren branden in de nacht
Als bevriezen en verstenen in een vorm gegoten
Maar zal de dag van scheiden,
de dag des oogstens zijn
En wie zal dan zeggen, dat mijn avondstond
de dagenraad was
Het leven gaat niet terug
Nog blijft het dralen bij gisteren
Ik wil je wat zeggen, sta tesamen,
maar niet te dichtbij
Want de zuilen van de tempel
staan ieder op zichzelf
Want je geeft maar weinig
als je geeft wat je bezit
Alleen wanneer je jezelf geeft
geef je ten vollen
Zoals de steen van een vrucht breekt
zoals het in de zon staat
Zo moet je de pijn kennen
Veel van die pijn heb je zelf gekozen
Zij is de bittere drank
waarmee de heelmeester de ziekte geneest
~*~ XIU ~*~