Mijn droompaard is nog steeds zwart als de nacht,
het lijkt wel of hij nog steeds naar me lacht.
Die ene,
zo snel als een orkaan,
bij de mooie volle maan.
Zijn hoeven dreunden op de grond,
hij rende aldoor in het rond.
Rennen door de wei,
altijd was je blij.
Oh... m'n lieve zwartje,
je rent nog steeds door m'n hartje...