je kwam in mijn leven
maakte het van complete hel naar hemel
door jou kon ik weer lachen
ik geloofde in je
en in je beloftes
je zei dat je me nooit zou verlaten
misschien wou je dat ook niet
maar het is te laat
ik ben bij je weg
daar heb je het zelf naar gemaakt
al die tijd had je een ander
al vanaf de dag dat ik je leerde kennen
of is dat ook een leugen?
ik bedle je moeder en kreeg het te horen
niet eens van jezelf
hoe zielig kun je zijn?
hoelang had je hier nog mee door willen gaan?
ik schrok niet eens toen ik het hoorde
ik wist het eigenlijk al vanaf het begin
maar ik wou het niet weten
vanbinnen ben ik zwaar teleurgesteld
maar hee
ik blijf lachen,het leven gaat door
en als je me echt waard bent
komen we elkaar vanzelfwel weer tegen
maar ik blijf hier niet op je wachten!
ik hoop dat je dit nu zelf inziet:
je leven is een grote leugen
zo kun je niet door het leven!