Elke keer als ik eraan denk,
herrinner ik onze tijd in een oogwenk.
Jij bent veel te vroeg bij mij weggegaan,
nu dat ik dit schrijf valt er een traan, over mijn wangen, tegen mijn hand op het boek.
Het enigste wat ik zoek in mijn leven,
is echte liefde iets wat jij mij niet lang kon geven
Ik zit alleen en kijk naar buiten.
Moet ik dit hoofdstuk van mijn leven maar sluiten?
Andere mensen zijn het mischien al vergeten of voor hun is het al voorbij.
Voor andere mensen ja, maar hoe zit het met mij?
Ik zou het mischien wel moeten doen,
maar een ding moet je weten
Ik zou jou nooit.....
VERGETEN