Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
niet meer
ik wil het niet meer
ik wil niet meer krassen
geen littekens in mij arm
maar ik kan er niet meer tegen
ik kan er niet mee stoppen
het mijn manier van uiten
ik weet dat het slecht is
en dat ik het niet meer moet doen
maar ik kan het niet
het begint een gewoonte te worden
steeds meer voor de kick
iemand moet me helpen
om hier vanaf te komen
want ik wil het niet meer
ik wil het echt niet meer
ik kan er niet meer tegen...
Reacties op dit gedicht
mill vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
natalie
:
Vrijdag, augustus 30, 2002 15:09
wij zitten in hetzelfde schuitje :-)
natalie
Over dit gedicht
Auteur:
mill
Gecontroleerd door:
Frummel
Gepubliceerd op:
14 augustus 2002
Thema's:
[Zelfmoord]
[Verdriet]
[Teleurstelling]