krassen
krassen op men armen
het doet pijn maar heel even
maar de litekens blijven heel men leven
ik weet waarom,waar en hoe ik dit doe
maar dat doet er nu niet toe
één ding kan ik je vertellen
ze hebben ook in men hart gekrast
en die krassen gaan er ook nooit of nooit mer uit
het doet pijn maar heel even
maar de litekens blijven heel men leven
ik weet waarom,waar en hoe ik dit doe
maar dat doet er nu niet toe
één ding kan ik je vertellen
ze hebben ook in men hart gekrast
en die krassen gaan er ook nooit of nooit mer uit
Reacties op dit gedicht
| Rebelchild: | Maandag, september 02, 2002 21:25 |
| De littekens die je van binnen hebt..zullen altijd erger zijn dan die je zelf maakt...ik heb er ook een heleboel..maar het doet me niks meer..de enige littekens die ik nog kwijt wil zijn degene die ik van binnen met me meedraag... | |
| rikkiej: | Dinsdag, augustus 13, 2002 23:44 |
| ik ken het... vet mooi hep je het op geschreven echt waar!! grtz rikkiej |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.N | 
|
|
| Gecontroleerd door: dodyke | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||