Het is zaterdagmorgen en iedereen ligt in zijn bed,
ik niet , ik heb mij na het werken mij hier neergezet.
Helemaal alleen met de zon op mijn gezicht,
niemand die hier in mijn bed ligt.
Vraag ik mij af, wat is er toch mis met mij?
ik ben het zo stillekes aan beu,waarom ben ik ni blij?
verdrinkings beelden flitsen door mijn hoofd.
geen mens die mij zal missen,ik heb er lang genoeg in geloofd.
Welk nut heeft het leven nog zonder dromen?
kheb wel dromen maar er zal nooit één enkel van uit komen.
Al dertig jaar lang droom ik over geluk onderweg.
het enigste dat ik heb is een hoop miserie en pech.
Waarom heb ik dat altijd voor, trek ik dat soms aan?
het is een vloek misschien wel van een of andere indiaan.
Ik kruip nu maar is in mijn bedje.
en fuck you,vergeet het maar ik doe nooit nog een gebedje!