rennend door de duinen
bezweet en angstig
na een dag met rondstruinen
en weerbarstig
een route om te vluchten
ver weg van hier
niet meer hoeven zuchten
terug naar het plezier
kijk niet meer om
het verleden achterlatend
het is misschien zo dom
maar waarom problemen badend?
totale rust voor een paar weken
wat ga ik het meeste missen
de dingen die 't gewoonste leken
alles uit gedachtes wissen
nimmer zal de ziel schoon zijn
of het ook maar worden
stokbrood met rode wijn
stapels lekker eten op witte borden
door de duinen, wind door de haren
samen, of toch alleen
misschien ben je toch de ware
maar kijk je dwars door me heen
weg van hier, ik wil de rust
en pak het leven op
terug naar de kabbelende kust
en kiezend voor het ruime sop
bezweet en vol herinneringen
ik raak ze echt niet kwijt
maar zonder alle beslommeringen
door de duinen, zonder besef van tijd
er schiet van alles door m'n hoofd
een kaartje, een belletje me foon
waarom heb ik dat nu reeds beloofd
voor mij is het zo gewoon
met een slee over ijskoude sneeuw
al mijn warmte en intense gevoel
laten bevriezen, ook de damp van elke geeuw
weg van hier dat is het doel
maar waarheen en waar naar toe
met jou in mijn diepste gedachten
de tocht door de duinen maakt me moe
misschien toch langs de kust even wachten
het is maar voor even, weg van hier
helemaal alleen, hoofd leeg als een vergiet
iedereen maakt lol en plezier
en ik onthou dat ook mezelf niet
intense warme gedachten
gekoeld met frisse bries
zou het de intensiteit verzachten
de reis die ik nu verkies
geef me de eenzaamheid die ik wil
en een samenzijn als ik honger heb
laat het zijn donker en stil
weg van hier, uit mijn liefdesweb...