Onze relatie is dood,
reanimatie kwam te laat,
paars vervangt nu rood,
kleur van liefde, vergaat...
Ze gaat vreemd, naar men zegt,
maar, dat wist ik al een jaar,
als de liefde niet meer hecht,
is het pakket al kant en klaar,
De tuinhek van Ger, de buurman,
was het "levend" bewijs,
vrijgezel en charlatan,
was vaak weg en op reis...
Tot een jaar geleden, de schoft,
zijn tuinhek elke nacht openging,
een hels gekraak door het vocht,
grift zich in diepe herinnering...
Een lege plek in m'n hart en bed,
een jaar met gesloten, rode ogen,
uiteindelijk haar de deur uitgezet,
ze zijn verhuisd en ik bedrogen...
*gedicht naar een levensverhaal
van Jos ter Linden, een vriend.