waarom moest jij nou sterven mn lie
Gevangen in mezelf spoken gedachten door mijn hoofd. Starend in de verte vergetend waarin ik heb geloofd. Dagen of nachtten doen er niet meer toe. Alles lijkt hetzelfde het maakt me soms zo moe. Blijven vechtten is het beste ik klamp me aan je herrinering vast als een kind. Steeds maar blijven hopen dat ik mn rust wel weer vind.
Reacties op dit gedicht
| pris19: | Vrijdag, augustus 02, 2002 00:20 |
| je had het over huilen maar nu moet ik ff beginen ik heb je gedichten gelezen en ze zijn erg mooi de rust vind je nog wel maar het heeft tijd nodig ik weet dat je er moeilijk mee heb en je heb kelly en ricky en ronnie die je steunen en ik ben er ook voor je dat weetje maar lieverd ze zijn erg mooi ga zo door hoe meer je schrijf hoe meer je oplucht veel sterkte xxxjesss priscilla | |
| pris19: | Vrijdag, augustus 02, 2002 00:17 |
| je had het over huilen maar nu moet ik ff beginen ik heb je gedichten gelezen en ze zijn erg mooi de rust vind je nog wel maar het heeft tijd nodig ik weet dat je er moeilijk mee heb en je heb kelly en ricky en ronnie die je steunen en ik ben er ook voor je dat weetje maar lieverd ze zijn erg mooi ga zo door hoe meer je schrijf hoe meer je oplucht veel sterkte xxxjesss priscilla | |
| Jürgen : | Donderdag, augustus 01, 2002 18:53 |
| prachtig geschreven, ontroerend, en heeel herkenbaar :( sterkte |
|
| ron: | Donderdag, augustus 01, 2002 17:51 |
| ik weet wat je doormaakt,heb het ook moeten doorstaan,het is moeilijk maar de hoop niet opgeven,je red het wel. | |
Over dit gedicht
| Auteur: francis schanck | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||