Zachtjes zong zij de woorden
Met zoveel passie
Vol van emoties
Klanken rakend het water
Kringen achter latend
Iedere kring
Voor een levensjaar
Velen waren het
Haar wit als sneeuw
Huid broos als perkament
Zong zij haar levenslied
Maar niemand die haar ziet
Zij was er niet
Haar ogen zoekend de mijne
Blik van herkenning
Begrijpend haar woorden
Een glimlach verscheen
Zij was niet meer alleen