De schittering
van een eenzame traan
die vertrekt in het hoekje van mijn oog
maar heel even
ik zag het
het spoor van pijn
dat het naliet
op mijn wang
het twijfelachtig wachten
aan mijn mondhoek
het aarzelen aan mijn kin
om dan
even zwevend
in de eeuwigheid
te breken
op het gedichtje dat ik net schreef.