De Maan
De Maan
Nog niet zo lang geleden
Toen zat ik op de maan
Keek om mij heen
En zag miljarden sterren staan
Elke ster dat is een zon
Waardoor op aarde het leven ooit begon
En ik vraag mij af
Hoeveel leven daar nu is
Want ik denk echt de bijbel heeft het mis
Want het universum zit vol met leven
Van euforie voel ik me zweven
Ik zie nu, alles is verbonden
Dus ook al het slechte
Als ik mij niet vergis
Toch zullen we ooit samen zijn
dus ook ik en mij geliefde
En dat vooruitzicht vind ik fijn
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, januari 01, 2024 19:17 |
| Blijf leren uit het leven en wat het universum ons aanbiedt | |
| teun hoek: | Maandag, januari 01, 2024 17:20 |
| dat is bijbels. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Markemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2024 | ||
| Thema's: | ||