mijn moeder hield van de duinen
de wind in het weelderig haar
al veranderde ze op die ene avond
toen de zware storm wat had weggerukt
niet dat ze moelijk te benaderen was
want ik zag haar dikwijls in het duin
haar ogen gericht op de vele wolken
en de huisjes voor haar oude gezicht
het waren er velen sommige jaren oud
de andere geverfd en opnieuw gebouwd
maar niks kon haar nog meer bekoren
dan tarwe en koren in het dode hout
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: wijnand. | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2018 | ||
Thema's: |