Waar ben je nu …
Nu je niet meer tastbaar bent
mijn hart jouw bestaan heeft ingesloten
Nog altijd klopt bij elk moment
waarvan we samen hebben genoten
Je was mijn held in bange dagen
door mijn zorg steeds aan te spreken
Omdat je wist dat ik jou zou dragen
als je getroffen was door gebreken
Je sprak geen woord in mensentaal
maar jouw ogen en jouw bewegen
Vertelde onmiskenbaar een verhaal
waar mensenwoorden zwegen
Is er een ark voor meer dan paren
waar elk dier verdiende rust geniet
En zelfs herinneringen bewaren
aan wie het de leegte achterliet
Mijn dank is groot voor jouw passeren
je hebt mijn pad met liefde gekleurd
Ook al zal je hier niet wederkeren
Ik vergeet je niet, wat er ook gebeurd