Men ziet mij soms als een goddeloze
er is voor mij geen enkele kerk
Ik heb voor eenvoudig geluk gekozen
in een gezin en in mijn werk
Mijn zoektocht naar zielenheil is gestrand
in de onzin die ik heb waargenomen
Mijn verbazing over werelds trammelant
hoe zoveel leed bijeen kon komen
Als er een zorgzame heerser zou zijn
een hogere macht dan ons begrijpen
Waarom was er dan zoveel pijn
en kreeg liefde geen kans te rijpen
Het verhevene zit voor mij in mensen
welk anderen van een eerlijke kans voorzien
Die niets van weelde of overdaad wensen
hooguit gezondheid of erkenning misschien
Geloven in een waarheid die ik niet snap
die mensen in elkaar hebben zitten flansen
Een eeuwig leven is een nalatenschap
geen vervolg op de hier gemiste kansen
We zijn passanten in een natuurlijk bestaan
slechts een speelbal als we dat tolereren
Juist hoe we ons met elkaar verstaan
is de essentie van ons passeren