jouw spoken
ik zag je
verder lopen dan
je passen in het zand
hoofd gebogen
schouders hangend
in een diep verdriet
armen zwaaiend
in een traag bewegen
golven zongen droef hun lied
het koude water deed
je schrikken jij keek op
en zag me bij je staan
met tranen in
de ogen fluisterde je
nee ik zou niet verder gaan
hand in hand zijn
wij rustig terug gelopen
over het verlaten strand
jouw spoken werden
schreeuwend uitgefloten
door de meeuwen boven land
wil melker
02/02/2017
wervelende regenboog: | Donderdag, februari 02, 2017 11:01 |
dieren zijn mede onze helpers in nood... mooi Wil |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, februari 02, 2017 10:57 |
De meeuwen krassen het verdriet daar aan het strand, maar hand in hand verjaag je de spoken met het verdriet diep onder het zand. Een zonnige groet Wil vanuit het Zuid. Anneke |
|
teun hoek: | Donderdag, februari 02, 2017 10:17 |
een verwonnen strijd.... prachtig. th |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 02 februari 2017 | ||
Thema's: |