Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Moraal
De spiegel is zijn vriend niet meer
Die gek staat maar te staren
Verlept bejaard rimpel en wal
Geen ochtend kan nog klaren
De ogen moe de oren bloot
Waar eens de lokken zaten
De rug wat krom de buik gebold
Gezeur in plaats van praten
Dat ding wat eens de vuurpijl was
van ‘t schroeiend wulps verzinken
Blijkt er nu vaak verdwaald te zijn
En meestal niet te vinden.
Niet dat het alleen maar kommer is
kwel loopt ook nog dapper in de pas
Vooral als ie wat gedronken heeft
Is hij veel te vrolijk in zijn sas.
In dromen weer de mooie prins
Voor schone slaapsters steeds paraat
Als hij duikelend van het witte paard
Weer op zijn schoenen te plassen staat
Niet dat dit alles er onbesproken
Een loopje neemt met de moraal
Zij die het oud zijn overleven
nog lang niet voor het kerkhof klaar.
Reacties op dit gedicht
falm vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Avr
:
Zaterdag, januari 07, 2017 13:23
Inderdaad! Ouderdom, komt met verschijnselen! Maar men is zo oud, als men zich voelt! Droef, mooi schrijven! mvg Avr
Over dit gedicht
Auteur:
falm
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
07 januari 2017
Thema's:
[Leven]