Mensen kunnen sterren zijn,
fonkelend en stralend
daarom vind ik het
zo fijn mens te zijn,
al is dat falend.
Mensen kunnen neerdalen
tussen andere onder ons
jij kwam zonder dalen
zo maar uit het niets soms.
Het was wat raar,
ik wist niets van tevoren
zo zie je maar,
vriendschap wordt soms geboren.
Geboren uit toevalligheid,
onvoorspelbaar, o zo fijn
gelukkig niet gemeden
want wat zou ik zonder je zijn.
Mijn vriend, mijn toeverlaat,
ik dichter en poët
voor alles wat je me achterlaat, dank,
weet dat ik jou ook niet vergeet.