roze wolkt je lach
jij hebt
nooit geleerd
over wolken te lopen
ondanks het roze
dat jou intrigeerde
al sinds je kindertijd
in die kleur vond jij
alles van boven bij gebrek
aan vertrouwen in eigenheid
zij bleven onbereikbaar
maar jij verruimde je palet
blauw en groen kwamen aan zet
in lange schemeringen
maakten zij contact zodat in op en
ondergangen geluk zichtbaar was
roze wolkt nu jouw lach
je ogen stralen stukjes hemel
het linnen kaatst vitale kracht
wil melker
07/10/2016
Willem B. Tijssen: | Vrijdag, oktober 07, 2016 14:14 |
mooie verwoording om aan te geven hoe een sluimerend verlangen toch nog gecompenseerd kan worden middels kunstuitingen. | |
wervelende regenboog: | Vrijdag, oktober 07, 2016 10:45 |
petje af voor dit mooie en lieve gedicht | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, oktober 07, 2016 08:28 |
Dat moois verdient een gouden lijst Wil, zo ook deze kleurrijke woorden. Een fijne dag wens ik je. Anneke |
|
Stroejaro: | Vrijdag, oktober 07, 2016 07:32 |
Wauw, prachtig!! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 07, 2016 06:03 |
tjonge wat mooi wil goede morgen |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2016 | ||
Thema's: |