het moment is weer ter plaatse
verscholen tussen nu en even
moeilijk te benaderen, zoals
te doen gebruikelijk in een
zee van tijd, een glooiende weide
groener dan blauw, aanwezig
als strijklicht onder een hellingshoek
alles vloeibaar, nergens steen
altijd plaatselijk en ontdaan
van elke zwaartekracht
ja, ik krijg de wolken steeds
beter onder de knie
ofschoon gebruiksgemak
mijn voorkeur geniet