Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Uniek
De nacht
zuurstofloos in ijle lucht
het bloed stroomt kil door aderen
haar boezem verwarmde de koers
blauw bloed door de kamer.
Het is kil
versteend luister ik andermaal
haar zwanenzang als refrein
in gedachte neuriën we samen
bij sluiten van het gordijn.
Uniek mens
mijn warmte bron
die de wolk in mij condenseert
voor mijn laatste woord aan jou
zij die ijs smelt in een ijzig atmosfeer.
Reacties op dit gedicht
Alexander41 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
kimmytje
:
Maandag, maart 16, 2015 16:15
Prachtig!
Heerlijke poëtische invulling
Liefs Kimmy
Over dit gedicht
Auteur:
Alexander41
Gecontroleerd door:
Brenda
Gepubliceerd op:
16 maart 2015
Thema's:
[Verlies]
[JIJ]