het pad
nog weet ik de weg
zie aan bomen waar
de zon is opgekomen
heb drijfzand ontweken
heel verleidelijk maar
de gevaren niet vergeten
net als kleine lichtjes
die soms de richting wijzen
gelukkig kon ik ze ontwijken
ik voel mij niet alleen
het hele bos staat om me heen
alleen het pad dat er nog was is weg
wil melker
23/11/2014
waterval: | Zondag, november 23, 2014 17:24 |
maar de weg moet je toch blindelings kennen? ~~~waterval~~~ |
|
semara : | Zondag, november 23, 2014 17:14 |
toch lees ik ook een soort melancholie tussen de regels, mooi! | |
Markemans: | Zondag, november 23, 2014 10:21 |
mooi gedicht Wil | |
kimmytje: | Zondag, november 23, 2014 10:06 |
Een nadenkend verhaal Het leven en het beloop.. Ga even bezinnen Zoals steeds, graag gelezen Wil Liefs Kimmy |
|
Anneke Bakker: | Zondag, november 23, 2014 08:06 |
Iemand had kennelijk steentjes gestrooid Wil, maar die bijzondere 'boom'tussen de bomen vond het goede pad dankzij de zon. Lieve groet en mooie dag. Anneke |
|
Lia van der Fluit: | Zondag, november 23, 2014 07:44 |
het levenspad..mooi hoor Wil x Lia |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 23 november 2014 | ||
Thema's: |