Wachtend tot er iets gaat gebeuren ,
zit ik stil op een roze wolk.
Ik overdenk m'n leven ,of het aan de andere kant van de
weg het gras toch niet groener was.
De zonsopgang verteld mij dat ik niet zo iets moois maken kan, maar dat ik er wel van kan genieten
De luchtkastelen vervagen , en de werkelijkheid kleed zich weer aan.
Aan de ene kant ontwaakt de wereld, terwijl hij aan de andere kant slapen gaat.
De wensballonnen stijgen weer op , en barsten uit in luid gesis in de volle zon.
Buien van Tranen vervullen de hemel , en woeste donder samen met snikkende bliksem storten neer.
mijn roze wolk lost op,en ik val weer terug in de
werkelijkheid van mijn leven .
Als een warme jas draag ik het besef mee dat dit gewoon het leven is.