Wat moet ik soms toch denken of doen?
ik doe ook wat ik kan gewoon uit goed fatsoen
Opmerkingen, opvattingen en woorden
Dat zijn gewoon de dingen die bij het leven horen
Maar de manier waarop
Zet soms gewoon alles op zijn kop
Dat brengt onzekerheid en pijn met zich mee
en dan zou ik willen rennen naar de grote diepe blauwe zee
daar naar mijn 2de thuis
Een plek waar ik ook zo graag ben
maar ik kan niet alles blijven ontwijken
Want als ik kijk naar de prioriteiten waar ik nu en straks nog meer voor zal leven
zal ik wel moeten blijven streven
Ook al stromen de tranen soms als een waterval naar beneden
Niemand zal ze zien
Want ik wil niet dat iemand het ziet
Ik hou me groot en sterk,
En de mensen waarvan ik niet wil dat ze iets van mijn leven af weten
Die kunnen het wel vergeten
De gedachte maakt me gek
Niet iedereen hoeft mijn leven te kennen
Want ik weet wel wat ik doe
maar gewoon de gedachte alleen al
Doet me zo'n pijn en maakt me zo verward en moe :(