een aangeschoten leven
je had de bloesem
hoger ingeschat
bij het loslaten
van jouw jongste
tak
haar veerkracht
groot
met volle kleur
van wit naar rood
tussen het prille
groen
zij wiegde
op warme lentewind
keerde naar licht
en mooie ogen
gaf gevoeligheid
aan woorden
die haar
vrouw-zijn
zomers wogen
dit onbezonnen
zaad
gaat geen vruchten geven
realiteit van nu
is kostbaarder
dan een aangeschoten leven
wil melker
11/03/2014
september: | Dinsdag, maart 11, 2014 23:05 |
Heel mooi bloeiend schrijven wil. Graag gelezen. | |
M-Rose: | Dinsdag, maart 11, 2014 12:36 |
maak je dag naar wens de enfleurage= nog altijd in Grasse weetje tmooiste maar je vindt bloem en zon in elk nieuw ontluikend beleven dankje WL vr je woorden |
|
gedichtenlady: | Dinsdag, maart 11, 2014 08:02 |
Mooi, Wil, je weet dat ik van je gedichten houd :D Groetjes Raissa |
|
windwhisper: | Dinsdag, maart 11, 2014 06:54 |
aanrakend....de lentewind, de bloesemtak, in kostbaar zijn, zo vrouwelijk schoon, jeetje ik krijg er inspiratie door, ja juist het is meer dan alleen maar mooi Goede morgen Wil er gaan weer voetstappen richting oncologie, ogen vragen...wat oren niet horen willen, maar met een zin in het hart...draai er niet om heen.Wat is er nog mogelijk kuzzzz liefs Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2014 | ||
Thema's: |