Bob Van St. Job: | Zondag, december 22, 2013 20:00 |
Sterkte en er blijven in geloven. Pakkend geschreven. | |
liesjequilt: | Zondag, december 22, 2013 17:17 |
Terwijl ik dit lees lopen me de rillingen over mijn armen en denk aan div mensen in mijn omgeving. toch ben ik blij dat er illusies zijn, anders wordt het zo somber. gr. Liesbeth |
|
onkruyd: | Zondag, december 22, 2013 12:47 |
Dank je Teun, mijn excuses trouwens voor de iets wat geprikkelde reactie van afgelopen vrijdag... was misschien iets te snel met reageren op een moment dat ik dat beter had kunnen laten.. |
|
windwhisper: | Zondag, december 22, 2013 10:08 |
ja het is niet te bevatten, toch proefde ik zittend naast het bed van mijn vriend de fluistering van hoop, , als eenmaal het infuus er in zat. levensverlengend, dat is het na een jaar nog steeds sterkte met een ieder die bij je hoort lieve groet Cobie |
|
teun hoek: | Zondag, december 22, 2013 09:12 |
ingrijpend ....sterkte. h. gr. th |
|
kelo ami: | Zondag, december 22, 2013 08:04 |
sterkte!! En blijf dat doen ,dat veel van je afschrijven.. |
|
onkruyd: | Zondag, december 22, 2013 02:10 |
Dank je John Jammer genoeg geen fictie, 3 jaar geleden 28 jaar oud. delen geschreven tijdens mijn chemo echter nooit afgemaakt nadat ik genezen was verklaart... nu mijn moeder het zelfde doormaakt gelukkig met goede kansen maar een goede vriend van mij met een hersentumor 4% kans heeft op nog 5 jaar leven dat is 40 % voor 6 maanden. Valt het e best zwaar en schrijf ik veel van me af... |
|
John Kroos: | Zondag, december 22, 2013 00:30 |
Een prachtig verwoord schrijven waarvan de inhoud beklemmend bij blijft.. Ik hoop dat het fictie is, maar wens je anders veel sterkte. H.Groet, John |
|