het is hard te sterven als de lente

Het is hard te sterven als de lente komt.

Duurt daarom de winter langer?
Kan vrouw lente het niet aan?
Om een vriend van zon en bloemen
In haar bijzijn te zien gaan.

Ik heb het je zachtjes horen vragen.
Eenmaal nog buiten in de zon.
Maar de koude bleef maar duren,
‘t voorjaar dat niet komen kon.

In je tuin zet ik een stoel neer,
Leeg, maar met mijn hart erin,
waar voor jou altijd de zon schijnt.
Dat is zeker naar je zin

Voor Ivo mijn zwager.

Geschreven door

rovago

Reacties op dit gedicht

rovago vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

youkie:	Donderdag, maart 28, 2013 17:14
mooi geschreven sterkte

groen:	Donderdag, maart 28, 2013 15:46
Prachtigggg!!!

Quicksilver:	Donderdag, maart 28, 2013 15:11
mooi stille betuiging aan je verloren zwager die niet meer onder jullie is.. groets

Yellow:	Donderdag, maart 28, 2013 14:14
mooi

windwhisper:	Donderdag, maart 28, 2013 13:00
wa verdrietig warme groet Cobie

Over dit gedicht

Auteur: rovago
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 28 maart 2013
Thema's: [Dood] [Verlies]