Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
vergeven zal ik nooit
probeer het verleden
te vergeten
jullie hebben me veel afgenomen
en jij veel van mij ontnomen
dat maakt me verdrietig
en heel onzeker
ik vergaf je het zovaak
maar elke keer was het weer raak
het maakt me boos
en heel bang
je bespeelt mij
als een pop
je maakt me misselijk
en heel labiel
door jou leugens en verhalen
tegen mij en andere
het maakt me ziek
en maakt me kappot
dat jullie mij niet wille
als een kind van jullie
het doet me zeer
keer op keer
als ik het verleden
wil vergeten
jullie hebben mij nooit gemogen
door de woorden
en gebaren
die jullie lieten zien
en horen
je hebt alles wat je wou
maar nog is dat niet genoeg
je wilt mij breken
want daar is waar je op kickt
het maakt me zwak
je maakt me boos
en heel verdrietig
dat jullie
mij hebben laten gaan
als een kind van jullie
Reacties op dit gedicht
mayake vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Mystique88
:
Woensdag, december 12, 2012 12:27
klinkt helaas bekend... mijn man is een kind van dit soort ouders...
Over dit gedicht
Auteur:
mayake
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
18 juli 2012
Thema's:
[Ouders]
[Verdriet]