Eens was het een gedeelde droom
nu alleen de mijne
Nog niet, is je antwoord
maar over een termijn
wordt er niet gesproken.
Het begin van de droom
is reeds ingezet
en dan ineens
een voldongen feit
verder wil je niet
nog niet, is je antwoord.
Maar mijn klok tikt...
Jij jouw zin
en over mijn gevoel
wil jij helemaal niet nadenken.
Zelfs een fatsoenlijk antwoord kan er niet vanaf
vind je niet nodig
en als ik er wat over zeg...
Enkel een onnozele lach
het vertrouwen wordt steeds aangetast
wantrouwen komt in de plaats.
En als ik er wat van zeg
enkel die onnozele lach.