Wat ik reeds bezat
Bladeren vielen, eerder somber
in de kleuren rood, geel en goud
toch deed het iets in ons vonken
‘t had echt iets magisch, dat woud.
Iemand zei later, toen ie me zag
dat ik ‘op wolken’ leek te lopen
hij wist niet waar ‘t precies aan lag
ik zweefde, leek hardop te dromen.
Ik zal er wel mee schuldig aan zijn
en hoop dat je ’t nooit zal meemaken
want er bestaat echt geen grotere pijn
dan ’n liefde, die niet wordt gedragen.
Men zei me achteraf, dat men dacht
dat ik verloren liep, in mijn dromen
wisten zij veel, waaraan het nou lag
of hoe het, tussen ons, was gelopen.
En nu, vraag je mij om weg te gaan
en elders te zoeken, waar ik om bad
tenminste, zo heb ik ’t toch verstaan
je wilt dat ik vind, wat ik reeds bezat.
13 Mei 2012