In de war.
Kweet t niet meer,
ben zo in der war.
wat moet ik nou,
wat zou het beste zijn?
ik weet t niet meer,
ook niemand om erover te praten.
Ze zouden het toch niet begrijpen,
ik ben in de war.
Wat is slim,
wat is wijsheid.
Kon ik het maar aan jou vragen,
jij heb altijd een antwoord klaar.
Ik mis je,
maar heb het,
zoals gewoonlijk,
zo hard verkloot.
Sophie,
ja ik zeg je naam,
ik heb nooit iemans nodig gehad,
altijd deed ik alles alleen.
Maar kan t niet meer alleen,
ik vraag je hulp sophie,
ik vraag nooit iemand hulp,
maar jou hulp heb ik echt nodig.
In de war,
wat zal ik doen.
ik weet t niet meer,
maar kan niet opgeven.
Ik mis je wijze woorden,
of ogen opende praatjes,
je pijn verzachtende woorden,
vulde jij alle lege gaatjes.
Sophie sorry dat ik je naam noem.
waarschijnlijk lees je dit niet eens.
Dus is er nog maar een ding, wat ik kan doen,
jij bracht me twee beens.
Maar ik verkloot alles,
en als ik dan denk,
dit moet ik goed doen
raak ik verward en verpest ik t alsnog.
Weer voor zo'n moeilijke keuze,
een waar ik het met jou over zou hebben gehad.
Jij gaf me altijd het juiste advies,
maar nu heb ik niets.
En allemaal me eigen schuld.
Ik verdien ook geen vriendin zoals jij bent.
Ik heb je pijn gedaan, verdomme klootzak die ik ben.
het spijt me sophie.
het spijt me dat je me ooit ontmoet heb.
Ik had nooit op je af moeten stappen,
kheb je pijn gedaan.
Kweet t niet meer.
Totaal uit het leven geslagen.
Ik trek t niet meer,
ik heb mezelf verslagen.