Om voor te streven.
Een kaart getekend,
gewoon uit mijn hoofd.
Had ik op een mooi jaar gerekend,
maar er wordt me nog meer beloofd.
Ik heb veel mee gemaakt dit jaar,
en zag het soms echt niet meer zitten.
Maar nu geef ik te kennen als open gebaar,
ik ben klaar met de ritten.
De doe het zelf expres,
op volle toeren.
Verkloot, een jaar of zes,
kreeg ik een wijze les,
moment in andere kant koekeloeren.
Aan de bak,
niet meer als die langzame slak.
Maar als de springhaan,
als ik was,
op het voetbal veld,
overal te vinden.
Dingen die mij niet zinden,
veranderden mij in een held,
ik gaf juist gas,
liet me niet van het veld afslaan,
ging uit me dak,
Eerlijk zijn, dat is pas strak.
Ik kom weer terug,
ik voel de spirit weer branden.
Groter dan ooit te voren,
je merkt t wel meteen.
Frisse blik,
gefocused op vooruit.
Doe ik die combo trick,
en vecht mezelf eruit.
Keuze is gemaakt,
voor jou zet ik alles opzij.
Ik heb geproeft en het smaakt,
je opend deuren voor mij.
Voorheen zag ik wazig,
dikke stofwolken voor mijn neus.
Je verliet me, best bazig,
maar ik kreeg de keus.
Met de levensstijl die ik bezat,
kon ik sowieso er niet zijn voor jou.
Het was de gewoonte die me bezeten had,
maar toen kwam jij, en zie nu ik bouw.
Ik maak voorderingen,
elke dag.
Veel, snel, heftig, kruip echt door ringen,
maar jou liefde is wat naar mij lacht.
Liefde in het geheim,
maar met de kracht van de ontelbare.
Zing ik in een refrein,
Ik zal het openbare.
Zoals de aarde rond loopt,
en het voedsel verzorgt wordt.
Zoals de bomen zuurstof maken,
en het getij ons allen bezig houd.
Zoals de zon bij staat,
aan het groeien van een bloem.
Zoals het water,
het leven verzorgt.
Jij bent die tegen pool,
met de regenboog tussen ons in.
En wanneer wij weer ontmoeten,
zullen kleuren vrij komen,
verandert het,
het leven,
voor goed.
Ik blijf je trouw,
je beste vriend voor leven.
Er komt een tijd,
dat ik je alles zal geven.
We bouwen op,
zal als een vriend je vragen.
Ga je mee wat drinken,
kunnen we beetje bij praten.
Ik zie in dat ik niet moet haasten,
jij weet wat echte liefde is.
Jij weet als enige,
wat ik echt mis.
En hoe hard ik ook leren moet,
of hoe hard dat ook mag worden of zijn.
Ik ben er te vreden mee,
achter af voelt het toch fijn.
Verlies ik niet de moed,
jij bent altijd om mij heen, zo fijn.
Dus ik weet, het komt allemaal goed,
jij legt het spoor, van mijn trein.
Ik wist altijd al wat liefde was,
begreep het ook.
Maar voelde het nooit,
maar jij liet mij het erkennen.
Al was het wel ff wennen,
moet ik eerlijk bekennen.
Maar zie in dat het ,het beste is,
want ik ben nog niet,
wat ik was,
wat ik nog mis.
Tis onder weg,
een harde leerschool.
Echt een prikkel heg,
maar ik hou wel vol.
Ben begonnen,
maak het af.
ik geef me niet gewonnen,
opgeven is laf.
Waar een wil is,
is een weg.
Of heb ik het mis,
als ik dat zeg.
Ik weet van niet,
waarom zou men anders dromen.
En verdriet,
laat je inzien, zodat men ergens kan komen.
Hoop dat je door briefte,
laat mij niet opgeven.
Zal vechten voor jou liefde,
een leven om voor te streven.