Verwederworden.
Het zwijgt, verzwijgt – verzwelgt in hier. Hier bestaat niet meer. Wanneer het twee werelden verworden zijn. Dit buiten me past – maar in brokstukken door mijn huid breekt. Je wist aldoor al hoe je binnen moest komen. Het kiert, kiest en verkoos jou. Tussen het water, verwateren - bewateren van wangen door. Het zout schuurt net als zand de maag. Die bruut in opstand komt wanneer gemis meetbaar blijkt in vermisselijkte gedachten. Je breekt me doormidden maar telkens wanneer ik je plakband aanreik – lach je me toe en kust de randen terug aaneen.
sweetblackangel: | Dinsdag, augustus 30, 2011 16:50 |
Wow, ik wordt er stil van... | |
arie: | Zaterdag, augustus 27, 2011 22:47 |
zo voelt echt missen dus.. X |
|
nana: | Vrijdag, augustus 26, 2011 20:47 |
prachtig! | |
Engeltjuh: | Vrijdag, augustus 26, 2011 20:00 |
Mooi! | |
ela: | Vrijdag, augustus 26, 2011 16:43 |
Een verhakkelde geest die door de liefde weer verder kan. prachtig. ela |
|
kelo ami: | Vrijdag, augustus 26, 2011 15:22 |
oh hetzelfde als hieronder ik heb ze ook een paar keer gelezen knap ... gr kelo ami |
|
David Matser: | Vrijdag, augustus 26, 2011 12:55 |
Eentje om een paar keer te lezen, en die bij elke keer mooier wordt. Erg knap geschreven! liefs |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 26 augustus 2011 | ||
Thema's: |