wil ik nog even kwijt
vele herinneringen
wondermooie dingen
mijn ouders waren 10 jaar getrouwd
hadden een mooi leven opgebouwd
droomden van een gezin
met kinderen tussenin
weldra ben ik gekomen
het einde van hun dromen
een godsgeschenk zeiden zij
en waren heel blij zeker weten
Godelieve zou ze heten
14 maanden later
was gene flater
schonken ze het leven aan een zoon
dit was buitengewoon wonderschoon
na 4 jaar kregen we er nog een zusje bij
we waren met zijn allen heel blij
2 jaar wachten
hadden ze weer iets in gedachten
zo klaarden ze de klus
en kwam de jongste zus
we shuiven er een stoeltje bij
voor de laatste in de rij
zo waren we elk een deel
van hun huwelijksjuweel
samen groeiden we op in dit gezin
veel warmte en liefde erin
we danken onze ouders voor dit mooie leven
ze hebben steeds het beste van zichzelf gegeven
waar is die mooie tijd gebleven
enkel de kinderen zijn nog in leven
jullie tijd was gekomen
einde van mijn dromen
van buitenaf...
kijken we toe naar jullie graf