...
Kom niet te laat mijn lief
maar liever laat dan nooit
ik heb mijn schepen verbrand
al mijn vrees overboord gegooid
Ik dobber hier alleen, een zee
en alle ruimte voor mij uit
ik kijk haar vertes diep en door
maar stil wacht ik - uw besluit
Er ligt een ster als haven ons te wachten
hij zal ons niet doven, ons niet vals
verlichten, wij hoeven hem slechts te volgen
met vrij van hart en reikend hals
Kom mijn lief en wacht niet langer meer
pak mijn hand eerder dan dat rimpels doen
laat ons vrijen en bevrijden - en worden
één! gelijk twee lippen onze zoen
Maar mocht om enig reden uw schip
mijn storm en deinen niet vergezellen
dan zal ik wachten, op u, tot de tijd
ons heenvaren zelf - komt vertellen
F.