Het is de rimpeling van water
dat mijn huid deed rillen
trillende vingers bespaarden
het leed dat de beek bewaarde.Mijn hand wil reiken naar de bodem
naar de stenen die ik ooit smeet
alleen diepte is te diepzinnig
net als de pijn die ik herleef.Het verleden moet vroeger blijven
omdat stenen ongeslepen zijn
hoe graag ik zou willen schaven
ze zullen nimmer passenen ik, ik weiger dat te snappen.
Quicksilver: | Donderdag, augustus 05, 2010 20:39 |
sommige dingen zijn gewoon niet te snappen, verleden, toekomst en het geslepene schaven op maat die bij je past, erg mooi geschreven lieve groet dicky |
|
jossxm: | Donderdag, augustus 05, 2010 19:21 |
Heel mooi geschreven. Het komt puur binnen. Deed me gelijk aan iets denken:"Ik heb een steen verlegd" |
|
Indy Toma: | Donderdag, augustus 05, 2010 19:15 |
Integer schrijven. Graag gelezen. | |
P.S. de Winter: | Donderdag, augustus 05, 2010 18:02 |
moeite* | |
P.S. de Winter: | Donderdag, augustus 05, 2010 18:01 |
L. poetisch treffend geschreven, al heb ik wat moiete met de overgang van passen en snappen.. inhoudelijk zeer goed geschreven | |
Quando: | Donderdag, augustus 05, 2010 17:49 |
Sommige dingen wil je gewoon ook echt niet begrijpen he? Dan maar lekker in die godvergeten fantasieen zitten. Het is wel goed met ze. Wie ze in dat bepaalde geval dan ook mogen zijn. Allemaal naar de hel lopen mogen ze. |
|
pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, augustus 05, 2010 16:58 |
oud zeer mooi gedicht pcp |
|
Oorlam: | Donderdag, augustus 05, 2010 16:57 |
water-bespaarde-bewaarde: mooi die mijn huid deed rillen zou ik echter schrijven;) |
|
Auteur: Looortje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2010 | ||
Thema's: |