Ik droomde van een land
Rijk gevuld met aarde
Omspit met een ruig verleden
En nu veel zorg baarde
Het land verscheurd door haat
Wordt geplaagd door enorme zelfzucht
Een man staat op de puinhopen
Roept om orde en tucht
Als de kanonnen zwijgen
En de kogels niet meer fluiten
Staat naast de man een ploeg
Op tijd gaat hij zich te buiten
Nemen wat het land kan geven
Zonder te doden, zonder bloed
Ogen volgen hem vol trots
Plaats voor ernst en voor moed
Ik droomde van het land
Verdeeld over alle mensen
Steeds weer kan ik dromen
Over Zimbabwe en haar wensen