Diep verzonken
In een zee van gedachten
Eindeloos diep
Zonder bodem
Ik zak steeds verder
Steeds dieper
Geen geluid
Dringt meer tot me door
Ik adem langzaam uit
En sluit mijn ogen
Het duister slokt me op
Als de diepte van de zee
Mijn gedachten
Slepen me mee
Verder omlaag
Ik zie niets meer
Mijn omgeving is verdwenen
Ik hoor niets meer
Voel niets meer
Volledige rust
Keert in me terug
Nauwelijks bewust
Omhels ik mijn gedachten
Terwijl ik steeds dieper
Afdaal
Zonder dat ik bang ben
Dat ik verdwaal
Want ik ken de weg
Ik ben bekend
In de duistere diepte
Van deze zee
Want mijn gedachten
Nemen me wel vaker mee
Even weg
Een moment afgesloten
Afwezig van de wereld
En de dingen om me heen
Zwemmend in de zee
Met mijn gedachten alleen