Als kind zat ik soms heel vaak te huilen
Ik denk hoe vroeger mijn jeugd eens is geweest
Met niemand kon ik toen mijn verdriet eens ruilen
Voor mij was toen mijn leven geen groot feest
Ik heb als kind veel liefde moeten missen
Mijn ouders heb ik helaas nooit gekend
Ik had geen thuis zoals vele kinderen
Ook was ik een moederliefde niet gewend
Men had mij vroeg al op een plaats gestoken
Waar tucht en heerschap heerste eerste klas
Nooit kreeg men zakgeld om eens iets te kopen
Nu later weet ik wat dit leven was
Volwassen kwam ik in het vrije leven
Ik paste mij aan zo goed als ik maar kon
En dacht aan vroeger wat men mij heeft gegeven
Begon te leven als een koning in de zon
Ook dit heeft helaas niet mogen duren
Mijn vrijheid was voor mij van korte tijd
Nu zit ik in een cel vele uren
Te denken aan vroeger met veel spijt
Ik besef nu wat het is
Wat een kind moet missen
Dat geplaatst word in een verlaten huis
Men komt daar niet uit als mens na al die jaren
Daar leert men echt te leven met een kruis